De doem van het verleden
De Boerenoorlog in recent Afrikaans proza en drama
Luc Renders
Literatuur. Jaargang 17, (2000)

Excerpt:

De hoofdfiguren willen door het verleden van zich af te schudden met een nieuwe lei beginnen. In andere werken zoals in Eben Venters Ek stamel, ek sterwe (1996) en Uitreis (1997) van Rina Sherman vluchten de hoofdpersonages uit Zuid-Afrika weg omdat ze het gewicht van de Afrikanergeschiedenis en van de apartheid niet langer kunnen dragen. Ze zweren volk en identiteit af om in het buitenland een nieuw leven te beginnen.

De hedendaagse Afrikaanse literatuur waarin de Boerenoorlog verwerkt is, heeft geen therapeutische uitwerking. De emoties rond de Boerenoorlog zijn niet afgezwakt of uitgewist. De jongere generatie heeft onomwonden het ideologische ideeëngoed dat aan de Boerenoorlog kleeft, verworpen tot grote frustratie van de oudere generatie die zich daardoor volledig miskend voelt. De moeder van het hoofdpersonage uit Uitreis verwoordt haar ongenoegen in de volgende scherpe bewoordingen:

Niemand praat ooit van al die Boere wat soos rotte op ‘n streep gevrek het [die zoals ratten in groten getale gestorven zijn] in die konsentrasiekampe nie. Nee wat, ons is mos nou die skuim van die aarde, ons wat daai tyd die helde van die wereld was. Drie jaar lank het ons die Britse Ryk aan die draf gehou. Nou moet ons uitgeroei word.